Το Ποδοχώρι, όπως γνωρίζουμε και από το διήγημα το "Τ' όνειρο του Φεϊζουλά" που δημοσιεύσαμε σε προηγούμενη ανάρτηση, είχε τέσσερις νερόμυλους (πιθανόν μετά να λειτούργησε και 5ος λίγο πιο πάνω από την γέφυρα του κεντρικού δρόμου) στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, που λειτουργούσαν μέχρι και την δεκαετία του '40.
Ας θυμηθούμε το χαρακτηριστικό απόσπασμα: {... ένα ποταμάκι που τ' ονόμαζαν "Λάκκο". Στο διάβα του γύριζε τέσσερις μύλους. Ένα στα Κρύα Νερά του Τούρκου Μπουγιούκ, του Τσιφούτη στο Μεσοχώρι, του Καράμπελα και της Βασίλως κάτω απ' του Χαλάτση τ' αλώνι.}
Παράλληλα πριν τον πόλεμο λειτούργησε και μηχανικός μύλος της Οικογένειας Λαζίδη, πίσω από το Δημοτικό Σχολείο στην απέναντι πλευρά του λάκκου (ρέματος). Τον μύλο στην συνέχεια αγόρασαν από κοινού οι Δημητρός Καράμπελας και Κωνσταντής Χαλάτσης.
Οικονομική και ιστορική συνέχεια αυτών των μύλων αποτελεί το κτιριακό συγκρότημα που δεσπόζει σήμερα στο μέσον του χωριού μας, που οι παλιοί γνώρισαν, εργάστηκαν, συνεργάστηκαν και θυμούνται, ως Μύλοι Αφοι Σιμιτσή και οι νεώτεροι το ξέρουν πια ως Μύλοι Λούλη Α.Ε.
Το συγκρότημα αυτό είναι σήμερα χαρακτηριστικό βιομηχανικό μνημείο του χωριού μας και αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του.
Το 1958 οι αδελφοί Αριστείδης, Λάζαρος και Δημήτρης Σιμιτσής, αφού αγόρασαν την άδεια του μύλου από τους Δ. Καράμπελα και Κ. Χαλάτση, ξεκίνησαν την ανέγερση ενός μικρού μύλου στο χωριό μας.
Το 1980 οι αδελφοί Σιμιτσή διπλασιάζουν τη δυναμικότητα του Μύλου επεκτείνοντας παράλληλα τις κτιριακές του εγκαταστάσεις, με αποτέλεσμα η παραγωγή να φτάνει τους 100 τόνους ανά 24ωρο.
Παράλληλα ολοκληρώνεται και η κατασκευή μεταλλικών σιλό σίτου χωρητικότητας 12.000 τόνων.
Την περίοδο 1977-1982 ο Μύλος πραγματοποιεί σημαντικές εξαγωγές στο Βιετνάμ,την Σοβιετική Ένωση και την Αίγυπτο.
Το 1993, λόγω οικονομικών προβλημάτων, η εταιρία διακόπτει τη δραστηριότητά της.
Το Ιούλιο του 1995 ο Μύλος αυτός εξαγοράζεται από την εταιρία Λούλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου