Εγκατάσταση Προσφύγων στο Ποδοχώρι

Στις 30 Ιανουαρίου 1923 υπογράφηκε η Σύμβαση για την ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας. Η  Σύμβαση είχε αναδρομικό χαρακτήρα, περιλαμβάνοντας όλες τις μετακινήσεις πληθυσμών που έγιναν από την κήρυξη του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου, δηλαδή από τις 18 Οκτωβρίου 1912  και μετά.

Η ΕΑΠ (Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων), Γραφείο Καβάλας, εγκατέστησε 9.435 προσφυγικές οικογένειες / 36.038 άτομα σε 119 οικισμούς (συνοικισμούς). Σε 102 από τους οικισμούς αυτούς,  οι οποίοι  χαρακτηρίστηκαν ως αμιγώς προσφυγικοί,  εγκαταστάθηκαν 7.342 οικογένειες / 28.149 άτομα.  Σε 17 μικτούς οικισμούς  (γηγενών και προσφύγων) εγκαταστάθηκαν 2.093 οικογένειες / 7.889 άτομα. 

Στην επαρχία Παγγαίου, ο νέος πληθυσμός ήταν διπλάσιος από το ανταλλάξιμο τουρκικό στοιχείο.Στις επαρχίες Καβάλας και Νέστου παρατηρείται σχετική ισορροπία: Όσοι Τούρκοι έφυγαν, περίπου τόσοι πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν

Στο Ποδοχώρι, όπως βλέπουμε και στον πίνακα που ακολουθεί, εγκαταστάθηκαν 115 οικογένειες / 390 ατόμα.

Παρακάτω βλέπουμε και χάρτη του Νομού Καβάλας κατά την εποχή της έλευσης των προσφύγων, με τις παλαιές ονομασίες των χωριών και οικισμών. Με βελάκι επισημαίνεται το Ποδοχώρι (τότε Ποδογόριανη  ακόμη).

Πηγή: www.lithoksou.net, 
           mikrasiatis.gr

Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου είναι πέτρινος μεταβυζαντινός ναός του 1847, με τρία κλίτη (τρίκλιτη ξυλόστεγη βασιλική). Η χρονολογία ανέγερσης του, το 1847, είναι χαραγμένη στον νότιο εξωτερικό τοίχο, δίπλα από την πλαϊνή είσοδο του ναού. Ο ναός, λόγω της τότε Τουρκικής νομοθεσίας, είναι βυθισμένος από την βόρεια πλευρά 1,60 μέτρα, από την δυτική 1,20 μέτρα, από την ανατολική 1,00 μέτρα και από την νότια 0,35 μέτρα. Ο κυρίως ναός έχει περιμετρικά πέτρινο τοίχο, πάχους 1,20 μέτρων. Το εσωτερικό ύψος του ναού, στον κεντρικό κυλινδρικό θόλο του, φθάνει τα 10 μέτρα. Η δίκλινη κεραμοσκεπή του έχει αποτμήσεις στα αετώματα της ανατολικής και της δυτικής πλευράς. Η συνολική επιφάνεια του ναού είναι περίπου 400 τετραγωνικά μέτρα (15,10 Χ 26,85), και είναι ο μεγαλύτερος ναός της περιοχής. 

Είναι τρισυπόστατος ναός αφιερωμένος στον μεγαλομάρτυρα Άγιο Γεώργιο τον τροπαιοφόρο ( πανηγυρίζει 23 Απριλίου), τον Άγιο Αθανάσιο και τον Προφήτη Ηλίου. Το ξύλινο υψηλό τέμπλο του, μαζί με τον άμβωνα, έχουν κατασκευασθεί την δεκαετία του 1930, περίοδο οικονομικής άνθισης του χωριού, λόγω της μεγάλης παραγωγής καπνών ανατολικού τύπου. Στα δύο άκρα του τέμπλου υπήρχαν, αρχικώς και οι εσοχές με τα παρεκκλήσια του Αγίου Αθανασίου (βόρειο κλίτος) και του Προφήτη Ηλιου (νότιο κλίτος). (κλίτος: καθένα από μέρη (τρία ή πέντε) από τα οποία χωρίζεται κατά μήκος με κιονοστοιχίες ο κυρίως ναός στις βασιλικές). Οι εικόνες του τέμπλου είναι της λεγόμενης Γαλατσάνικης σχολής.  

Στην δυτική πλευρά, όπου είναι και η κυρία είσοδος, έχει προστεθεί, την τελευταία τεσσαρακονταετία, ο πρόναος, κεραμοσκεπή με τοιχοποιία από τούβλα. Υπάρχει ακόμη και γυναικωνίτης, ανακατασκευασμένος την δεκαετία του '50, πάνω από την δυτική είσοδο του κυρίως ναού.

Το πέτρινο κωδωνοστάσιό του, με δύο καμπάνες και έτος κατασκευής το 1882 (χαραγμένο στο μέσον της βόρειας πλευράς του), έχει ύψος 14 μέτρων και περίμετρο βάσης 3,50 Χ 3,50 μέτρα.